دعای اهلبیت علیهم السلام برای جزع کنندگان از شدت مصیبت

امام صادق علیه السلام در سجده خود بر جزع‌کنندگان بر امام حسین علیه السلام، چنین دعا می‌کرد و می‌فرمود:
«اللَّهُم ‏… وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْأَعْیُنَ‏ الَّتِی‏ جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ وَ احْتَـرَقَتْ لَنَا وَ ارْحَمِ الصَّـرْخَةَ الَّتِی کَانَتْ لَنَا» .

«خدایا… آن دیدگان را که اشک‌هایش در راه ترحّم وعاطفه بر ما جاری شده و دل‌هایی را که بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فریادها و ناله‌هایی را که در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده».

وقتی دل مُحب، داغ امام حسین علیه السلام در آن جلوه کند، آرام و قرار از دست می‌دهد و به بالاترین نوع جزع دست می‌زند.
«اللهم اجعلنی من اهل الجزع علی مصائب الامام الحسین علیه السلام».